Ik ben zenuwachtig vandaag. Het is misschien een beetje contradictorisch, maar de locatie van mijn tweede ’thuiswerkblog’ is niet ’thuis’. Voor het eerste in 75(!) dagen neem ik de trein naar Turnhout. En voor het eerst sinds – laat ons zeggen – mijn eerste werkdag is dat een klein avontuur.
Altijd een beetje reizen
Ergens klopt die slogan van de NMBS wel. Want als ik op reis vertrek, voel ik me ook een beetje zoals nu. “Ik hoop dat ik alles bij heb. Ik heb toch alles bij he? Ben ik niets vergeten? Ik denk toch dat ik alles bij heb. Zal de trein wel rijden? Oei, wat als de trein niet rijdt? …” Feestje in mijn hoofd. Niet het leuke soort. Het soort dat je buren houden als jij al in je bed ligt…
Maar dus… Gewoon even de trein op hoppen… nee dat zit er uiteraard niet meer in. Er komt een heus to-do/meeneemlijstje aan te pas:
- mondmasker: twee stuks, één voor heen, één voor terug; en een zakje om het gecontamineerde ‘heen’-masker in te steken (de professionele gebruiksinstructies komen van mijn apotheker-lief)
- handgel: want ja… we moeten nu vies zijn van alles wat we aanraken…
- fototoestel: plus een fatsoenlijk opgeladen batterij of twee en natuurlijk een datakaartje; ik ga immers op plaatsbezoek
- laptop: want na het plaatsbezoek ga ik naar kantoor, even checken of wat ik de voorbije 10 weken via de cloud heb gepresteerd ook effectief naar de server is doorgesluisd (jezusmina, fingers crossed!)
- bokes in een gekoeld zakje: want tussen het plaatsbezoek en werken op kantoor ga ik sociaal afstandelijk lunchen met collega Yotti
- flesje water: want joeberen van den teut is sociaal enkel nog maar aanvaard van je eigen flesje (oh ja, voor 6 seconden ben ik burgerlijk ongehoorzaam geweest op de trein… ik had echt even teveel dorst)
Vergeten… of toch niet
Wat ik wel vergeten was: het gewicht van een rugzak met laptop in. Auw.
Wat ik niet vergeten was: dat ik 7 minuten vóór het vertrek van de trein met rustig gemak mijn voordeur kan dichttrekken en toch nog ruim op tijd aan de trein ben. Het voordeel van wonen op 4 minuten wandelen van het station…