Collega Jef heeft in tegenstelling tot een aantal andere collega’s geen kinderen, enkel 2 katten die tijdens het thuiswerken ook graag de aandacht opeisen. We nemen in een aantal blogposts een kijkje in zijn modernistische woning uit 1965.
Deel 1/2 Als de kat thuis is, dansen er geen muizen
Sinds 16 maart werk ik fulltime van thuis uit. De eerste week was het zeker en vast aanpassen. Dat merkte ik niet alleen aan mijn rechtstreekse collega’s maar ook bij de collega’s in onze aangesloten gemeentebesturen en bij andere Vlaamse erfgoeddiensten.
Ik ben wel heel blij dat we enkele jaren geleden al zijn overgestapt naar het werken ‘in the cloud’ zodat we nu ook heel gemakkelijk aan al onze mappen en bestanden kunnen. Zeker de eerste weken bij de opmaak van het jaarverslag van onze IOED was dit handig. Heel 2019 passeerde de afgelopen maand nog eens digitaal voor mijn ogen. We volgden in totaal 196 projecten op rond archeologisch, bouwkundig en landschappelijk erfgoed in onze 7 gemeenten. Dat aantal staat in schril contrast met de wereld die nu door covid-19 letterlijk aan het stilvallen is. Nu begrijp me niet verkeerd, ons werk valt zeker niet stil! We hebben in 2020 al 68 projecten op de teller staan en ook nu nog komen erbij. Enkel gebeurt er nu meer overleg via email of video conferenties.
Ik merk dat heel veel thuiswerkers creatief moeten zijn met het vinden van een rustig werkplekje en dat in combinatie met de opvang van hun kinderen. Hier in huis heb ik daar weinig last van. Toen we ons huis in 2012 kochten kwam dit met de nog originele ingemaakte ‘bureau’ uit 1965 in de grote woon- en eetkamer. Hieraan zit ik het grootste deel van de dag. Ideaal dus, geen nachtkastjes, keukentafels of strijkplanken nodig! Mijn echtgenote werkt in de gehandicaptenzorg, zij kan dus onmogelijk van thuis uit werken en bij gebrek aan kinderen (bewuste keuze van ons beiden trouwens), zit ik hier dus overdag moederziel alleen.
Wat niet wil zeggen dat ik gerust gelaten word… Onze twee katten Max en Flexi vinden het zalig dat er nu iemand constant in huis is om hen binnen en buiten te laten en eten te geven. Flexi slaapt ook graag op het bureau als ik werk en ze heeft ook al wat mensen doen lachen wanneer ze tijdens een videocall voor mijn gezicht in beeld passeert. Geen nuttige assistente dus, het katteninstinct komt ook regelmatig naar boven als ik te enthousiast mijn computermuis beweeg (zie filmpje hieronder).
Maar wie kan er nu boos worden op een kat met een snor? In deel 2 vertel ik jullie wat meer over ons huis uit 1965.
