Waardevolle landschappen hebben vaak een apart statuut als beschermd of vastgesteld erfgoed. Wil je weten hoe dit juist zit? Wij helpen je op weg!

 

Beschermde landschappen

Sinds 1931 zijn waardevolle landschappen beschermd om ze te behouden. In het Onroerenderfgoeddecreet zijn deze opgenomen als cultuurhistorische landschappen.

Vaak gaat het om gebieden waar de natuur en mens elkaar duidelijk hebben beïnvloed door de eeuwen heen. Door de bescherming als landschap zijn er duidelijke beperkingen op wat er kan en niet kan in een landschap. Een beheersplan helpt om het beheer doelgericht te laten verlopen en is dan ook een voorwaarde voor het verkrijgen van een erfgoedpremie.

 

Vastgestelde landschappen

De inventarisatie van de relicten van de traditionele landschappen in Vlaanderen werd in 2000 vastgelegd in de landschapsatlas. De meest waardevolle landschappelijke gehelen werden afgebakend als ankerplaats. Een deel van deze ankerplaatsen is na verder vastgesteld en heeft beperkte juridische verankering. De overige ankerplaatsen zijn voorlopig indicatief, in afwachting van verdere inventarisatie.

Op basis van het Onroerenderfgoeddecreet kunnen deze ankerplaatsen door de afbakening van een RUP verankerd worden als Erfgoedlandschap en hierdoor ook een hogere bescherming genieten.